Дар хоб дидани тухм
- Ибни Шоҳин ривоят кардааст, ки тухм дар хоб ба афзоиши рӯзӣ баён мешавад, агар пухта шавад, аммо тухми хом дар хоб матлуб нест ва ба хӯрдани пули ҳаром ишора мекунад.
- Рӯи ҷамъоварии тухм талошҳои зиёде аст, ки хоббин ба хотири ҷамъ кардани пул анҷом медиҳад.Дар мавриди дар зарф гузоштан ин ифодаи насли зан аст, аммо дар сурати дидани он аз зан хориҷ шудани он, пас писари нофармон аст, ки аз батни зан берун меояд.
- Шайх Ан-Набулсӣ бар ин бовар аст, ки тухм дар хоб рамзи фарзанд ва издивоҷ аст ва зардии тухм далели ба даст овардани тилло ва сафедаш нишонаи нуқра аст.
- Дидани тухм дар хоб пас аз хондани намози истихора барои издивоч ба биниши хуб ва баёни пул ва фарзанд аст.Агар барои тичорат бошад, ба фаровонии пул, афзоиши шохахо ва пахн шудани фоида ба таъбири Имом Ас-Содиқ.
Ибни Сирин дар хоб дидани тухм
- Ибни Сирин дар таъбири хоб дар бораи тухм дар хоб мефармояд, ки он рамзи муҳимест, ки баёнгари ҷашну хушбахтӣ ва тағйироти муҳими мусбат дар ҳаёти бинанда аст, аммо зарур аст, ки тухм тару тоза бошад.
- Дар хоб дидани тухми паррандаҳо рамзи видоъ бо танбалӣ ва оғози зиндагии нав бо фаъолияти зиёд барои ба даст овардани пул аст.Инчунин аз рӯъёҳоест, ки ба даст овардани пули зиёд ва расидан ба ҳадафҳо далолат мекунад. Дар мавриди дидани тухми ношинос, ин далели ба зудӣ гирифтани туҳфаи арзишманд аст.
- Тухм дар хоби як ҷавони муҷаррадро Ибни Сирин бо назардошти он ки ранги сафед ҳамеша бо шодӣ алоқаманд аст, никоҳ таъбир кардааст.Хӯрдани он хоҳ дар соҳаи таҳсил ва хоҳ дар кор муваффақият аст.
Дидани тухм дар хоб барои занони танҳо
- Тухм дар хоб барои духтари муҷаррад, дар ин бора Ибни Касир гуфтааст, рамзи издивоҷи наздик аст, аммо агар бубинед, ки вай дар хоб тухм ҷамъ мекунад, пас ин рӯъё аз муваффақият дар ҳама корҳо ва ба даст овардани хушбахтӣ дар зиндагӣ баён мекунад.
- Духтари муҷаррад агар дар хоб бинад, ки хона мепазад, пас ин рӯъё ташбеъи аъмоли хайру пурсамаре аст, вале агар бинад, ки тухм мепазад, ин ба маънои шитоб кардан ба тасмимгирӣ аст.
- Тухми хом дар хоб барои духтари бокира матлуб нест ва Ибни Сирин дар ин бора гуфтааст, ки ин ранҷест, ки духтар дар пайи паҳн шудани овозаҳои бад дар бораи ӯ мегузарад, дар ҳоле ки тухми пӯсида нишонаи фасод аст. .
Дидани тухм дар хоб барои зани шавҳардор
- Тухм дар хоб барои зани шавхардор нишонаи фарзандон ва шавку хаваси зан ба нигохубини онхо ва ба тамоми корхояшон таваччух доштан аст.Аммо агар у дар чустучуи хомиладор бошад, нишонаи ба зуди хомиладор шуданаш аст.
- Дар хоб дидани тухм хӯрдани зани шавҳардор ба маънои ба даст овардани фоидаи зиёд аз хонавода ва шавҳар аст.Дар мавриди пӯхтани он Ал-Набулсӣ гуфтааст, ки ба тарбияти фарзандон ва кор дар таълиму тарбияи онҳо меравад.
- Харидани тухм дар хоб барои зани шавҳардор маҷмӯи ҳуқуқ ва фоида аст ва ҷамъоварӣ кардани онҳо рамзи сарфаи пул барои оянда аст.
- Агар зан мурғеро дар хоб бинад, ки ба зудӣ ба дунё омадани зане, ки мешиносад, дарак медиҳад, аммо агар бинад, ки шавҳар тухм мегузорад, диди бад буда, шиддати нигарониро баён мекунад. ва эҳсоси андӯҳи бузург.
Дидани тухм дар хоб барои зани ҳомиладор
- Ибни Шоҳин дар хоб барои зани ҳомила тухмро таъбир кардааст, ки модар дар тарбияи писараш ба мушкилиҳои зиёд дучор хоҳад шуд, хусусан агар бинад, ки тухми хом мехӯрад, зеро он яке аз рамзҳои баёнгари ахлоқи бади фарзандон аст. .
- Дар хоб дидани тухми пӯсида дар хоби ҳомила истиораи мушкилоти оилавӣ ва ихтилофҳое мебошад, ки зан дар ин марҳила бо шарики ҳаёташ азият мекашад, ки ба саломатии умумии ӯ таъсири манфӣ мерасонад ва дар ин давра бояд ин мушкилотро сарфи назар кунад.
- Хоб дар бораи тухмҳои шикаста дар хоб диди бад буда, аз эҳсоси дард ва андӯҳи зиёд дар натиҷаи муносибати шавҳар бо онҳо ва бетаваҷҷуҳии ӯ ба корҳои маҳбусон далолат мекунад.
Дидани тухм дар хоб барои зани талоқшуда
- Дар хоб барои зани талоқшуда тухм харидани тухм хобест, ки ба расидан ба аҳдофи зиндагӣ ва дастёбӣ ба бисёре аз дастовардҳое, ки меҷӯяд, далолат мекунад.Чунон ки Ибни Сирин дар ин бора гуфтааст, издивоҷ барои ӯ бо марде, ки дорои неъматҳои зиёде аст. ахлок.
- Аммо агар зани талоқшуда дид, ки тухмҳои гирифтааш мешиканад, пас ин баёнгари мушкилот ва монеаҳои сангине аст, ки хонум дар ин давра аз сар мегузаронад.
Дидани тухм дар хоб барои мард
- Тухм дар хоб барои марди оиладор яке аз рӯъёҳоест, ки рамзи афзоиши рӯзгор аст, аммо агар бубинад, ки онҳоро мехарад, ин маънои нақшаи ворид шудан ба тиҷорати нав ё тиҷорати муваффақро дорад, аммо агар ӯ аз таъхир азоб кашад. њомиладорї барои зан, пас ў насли дуруст аст.
- Орзуи ҷамъоварии тухм дар хоб ду нишон медиҳад, ки ин кӯшиши ҷамъоварии пул ё фаровонии насл аст, хусусан агар бинад, ки онҳоро дар сабад меандозад.
- Тухм партофтан дар хоб диди номатлуб буда, ба исқоти зан дар сурати ҳомиладор будан ё ба даст наовардани фоида ва ризқу рӯзӣ, агар дар тиҷорат машғул бошад, далолат мекунад.
Дар хоб дидани ҷамъоварии тухм
- Хоб дар хоб ҷамъ кардани тухм, ки Имом Набулсӣ дар бораи он гуфтааст, душвориҳо ва мушкилоте, ки бинанда аз сар мегузаронад ва якбора коҳиш ёфтани фоидаҳост, зеро дар маҷмӯъ рамзи набуди баракат дар рӯзгор аст.
- Дар мавриди рӯъёи тухм ҷамъоварӣ кардан дар хоб барои зан, биниши хуб буда, дар зиндагиаш рух додани бисёр чизҳои мусбӣ, аз қабили афзоиши пулу ризқу рӯзгорро ифода мекунад ва инчунин яке аз рӯъёҳоест, ки ба зудӣ ҳомиладор шуданро нишон медиҳад. .
- Ибни Сирин бар ин бовар аст, ки дар хоб пухтани тухм далели афзоиши рӯзгор аст, аммо талаб мекунад, ки бе пуф бошад, дар мавриди бирён кардани тухм бошад, афзоиши рӯзгор аст, аммо ризқу рӯзии зуд аст, ки давом намекунад. .
- Дар хоб дидани тухми судак аз нақшаи дурандешона барои амалӣ кардани лоиҳае аст, ки аз он фоида ба даст меорад, аммо онҳо хурд ҳастанд.Дар бораи тухми ҷӯшонидашуда бошад, далели шурӯи кори муҳиме мебошад, ки фоидаи зуд ба даст меорад.
- Дар хоб дидани тухм бо сабзавот пухтанро фақеҳҳо ба некӣ таъбир намуда, бар он далолат мекунанд, ки мардум дар коре ҷамъ меоянд, ки дар он хайру саодат зиёд аст. пулро зиёд карда, аз он бахра мебаранд.
- Хоб пухтани тухм дар хоби духтари бешавҳар аз наздик шудани издивоҷ далолат мекунад.Дар мавриди зани шавҳардор бошад ин баёнгари ҳомиладории наздик аст.
Тафсири хоб дар бораи тухм бо хун
- Ибни Сирин дидани тухме, ки дар болои онҳо хун аст, аз хобҳои бад таъбир кардааст, ки ба он далолат мекунад, ки бинанда аъмоли бисёре аз ҳаром кардааст, ки Худованди мутаъолро ба хашм овардааст ва бояд тавба кунад ва тавба кунад.
- Ин хоб баёнгари тангии молӣ ва талафоти пул дар давраи ҷорӣ аст, аммо агар дар тухм хун аз дарун бошад, пас пуле, ки хоббин ба даст овардааст, ҳаром аст.
Дар хоб дидани тухм баромадани
- Дидани тухм дар хоб, ки ба гуфтаи донишмандон, баракат ва хайри зиёде аст, ки бинанда бидуни талош дар зиндагиаш ба зудӣ ба даст меорад ва инчунин ташбеҳи бисёре аз ҳодисаҳои мусбатест, ки ба зудӣ аз сараш мегузарад.
- Ин дидгоҳ ба расидан ба ҳадафҳо ва расидан ба ҳама орзуҳое, ки бинанда ҳамеша дар орзуи он буд, ифода мекунад.Имом Набулсӣ дар таъбири ин рӯъё гуфтааст, ки аз тиҷорати ҳалол ба даст овардани пули зиёд аст.
- Аммо агар хоббин бубинад, ки пеш аз баромадани чӯҷаҳо аз зери мурғҳо тухм ҷамъоварӣ мекунад, пас ин дидгоҳи бад буда, мушкилоту мушкилоти зиёдеро, ки ба ӯ ниёз доранд ва натавонистани шароити молӣ дар натиҷаи шитобкорӣ ва камбудӣ муросо кунад, баён мекунад. аз сабр.
Дар хоб дидани мурдагон тухм додан
- Ибни Сирин биниши мурдаеро, ки дар хоб тухм медиҳад, хоби номатлуб маънидод карда ва далолат мекунад, ки мурдагон шуморо аз корҳои бад ва гуноҳҳое, ки мекунед, огоҳ мекунад ва шуморо ба роҳи солеҳ даъват мекунад.
- Аммо агар ба ту танҳо як дона тухм диҳад, пас ин рӯъёест, ки бароятон нишонаҳои бад дорад ва ҳушдор медиҳад, ки рӯзҳои наздик шоҳиди ҳодисаҳои нохуши зиёде хоҳанд буд ва бояд аз Худо ёрӣ биҷӯй ва сабр кун.
- Ал-Набулсӣ муътақид аст, ки ин рӯъё мубтало шудани ҳамсояро ба бемории душворе баён мекунад, ки ӯ ба осонӣ аз он раҳо нахоҳад шуд.
Дар хоб дидани мурдагон тухм мехӯрад
- Дар хоб дидани мурдагон тухми бирён мехӯрад, бисёре аз фақидон мегӯянд, ки ба зудӣ аз байн рафтани ғамхорӣ ва дастёбӣ ба дастовардҳои зиёде пас аз муддате хастагӣ ва набуди рӯзгор мужда медиҳад.
- Аммо агар майит аз ту тухм талаб кунад ё гурусна будани худро гуяд, дар ин чо таъбири дигар тафовут дошта, ниёзи мурда ба дуъо ва додани садақаро баён мекунад, ба ин кор ниёз дорад, то ранҷашро сабук кунад ва мартабаи худро дар охират боло барад. .
- Аммо дар хоби зани шавхардор хурдани тухми пухта барои майит биниши шодмон аст ва ба начот аз мушкилихо ва ташвишхои оддие, ки аз сар мегузаронад ва гувохи шунидани хабари хуш аст, ки зиндагиашро дигар мекунад. барои бехтар.
Дар хоб дидани касе, ки тухм ҷамъ мекунад
- Тухм ҷамъ кардан ва дар хоб нигоҳ доштан дар хоб барои зани шавҳардор зиёд шудани насл аст.Барои муҷаррад ба таъбири Ибни Сирин издивоҷи наздик аст.
- Аммо биниши ҷамъоварии пӯлоди тухм диди бад аст ва ба истеъмоли ҳаққи дигарон ва бинанда кофтани қабрҳо ишора мекунад.
- Ҷамъ кардани тухми пӯсидаро дар хоб фақеҳ ба пуле, ки аз манобеъи ғайриқонунӣ гирифтаанд, таъбир кардаанд, аммо дар халта ҷамъ кардан биниши нек буда, ба саломатӣ ва шифо ёфтан аз бемориҳо далолат мекунад.
Дар хоб дидани туҳфаи тухм
- Дидани тухм дар хоб ба духтари муҷаррад ҳадя кардани тухм ба ӯ хушбахтии зиёд меорад ва изҳори издивоҷ мекунад, вале агар мушкиле аз сараш гузашта бошад, ин истиора барои ҳаллу фасли он ва раҳоӣ аз он аст.
- Агар одами зинда бинад, ки аз мурда як табақи тухмро ҳадя гирифта истодааст, пас ин маънои онро дорад, ки ӯ ба зудӣ мероси калон хоҳад гирифт.Дар мавриди зани шавҳардор бошад, ин рамзи ҳомиладорӣ аст, агар шахсе, ки ба ӯ ҳадя мекунад. тухм шавхар аст.
Дар хоб дидани тухми хом чӣ маънӣ дорад?
- Тухми хом дар хоб барои мард дар аксари таъбирҳо барои ӯ фоидае надорад, агар бубинад, ки онро дар ҷайбаш гузошта истодааст, ин маънои онро дорад, ки закот нигоҳ дошта мешавад ва берун набарояд.
- Орзуи хӯрдани тухми хомро Имом Содиқ ба маънои пули ҳаром ва ё ишора ба ҳузури зани бозича дар зиндагии мард таъбир кардааст, дар сурати ба сабад андохтани он ба маънои иштиёқи ӯ ба ҷамъоварии пул ва барои ояндаи хуб ба нақша гиред.
- Шикастани тухм дар хоб диди бад буда, дар умум ба талафот далолат мекунад, хоҳ аз саломатӣ бошад, хоҳ пул.
Дар хоб дидани тухми шутурмурғ
- Тухми шутурмурғ дар хоб баёнгари некӣ ва афзоиши ризқу рӯзгор аст, илова бар ин ки ташбеҳ барои лаззат бурдан аз зиндагии ороми оилавӣ ва зани вафодоре, ки ба шумо ҳама чизеро, ки мехоҳед, таъмин мекунад.
- Ҳуқуқшиносон мегӯянд, ки хоби ҷамъоварии тухми шутурмурғ нишонаи сарфаи маблағ ва осон кардани корҳои моддӣ барои хоббин аст, аммо гузоштани он дар яхдон ба танбалӣ ва майл надоштан дар талош барои беҳбуди вазъи зиндагӣ баён мешавад.
Дидани тухми зиёд дар хоб барои зани шавҳардор
Дидани тухми хом дар хоб барои зани шавҳардор
Шарҳи хоб дар бораи гирифтани тухм барои зани шавҳардор
Табақи тухм дар хоб
- Бисёр олимон дар хоб дидани тухми хомро ҳамчун истиораи ба даст овардани пул, вале бо роҳи ғайриқонунӣ маънидод кардаанд.
- Ё хоббин дар роҳи торикӣ рафта, аз роҳи ҳақ дур мешавад ва гуноҳу гуноҳҳои зиёд мекунад ва бояд тавба кунад ва ба сӯи Худо баргардад.
- Танҳо зардии тухмро дидан рамзи муваффақият ва дастовардҳои зиёд аст
- Тухми зиёде дар хоб барои зан баёнгари ишқу хушбахтӣ аст.Агар бинад, ки шавҳараш онҳоро ба ӯ медиҳад, хушхабар аст, ки вазъи молии ӯ ба зудӣ беҳтар мешавад.
- Агар вай бинад, ки тухм дар яхдон гузошта мешавад, ин рамзи сюрпризҳои гуворо ва тағйироти мусбӣ дар ҳаёти ӯ мебошад.
Дар хоб дидани тухми сафед чӣ гуна аст?
- Орзуи тухми сафеди тару тоза дар хоб ба некиҳои зиёд меорад ва ба шахси махсусе, ки қодир аст ба ҳадафҳои худ ноил шавад, махсусан агар тухмаш солим бошад ва шикаста набошад, далолат мекунад.
- Аммо дар хоб дидани табақи тухми сафед, нишонаи баҳра бурдан аз баракат ва фаровонии пули ҳалолест, ки ба зудӣ аз кори ҳалол ба даст меорад.
